Szkielet człowieka to
niewiarygodnie wytrzymała i lekka konstrukcja, dzięki czemu możemy się
swobodnie poruszać. Składa się z 206 sztywnych kości. Stanowi rusztowanie
utrzymujące nas w pionie oraz chroni delikatne organy wewnętrzne.
Mózg chronią 22 połączone ze
sobą kości tworzące naturalny kask ochronny jakim jest czaszka.
Szkielet jest bardzo
wytrzymały, mniej więcej tak samo jak stal, jednak ma mniejszą masę. Jest też
niezwykle trwały, czego przykładem są odkrycia archeologiczne kości ludzi,
którzy żyli setki lat temu. Najbardziej wytrzymałe kości szkieletu pracują
najciężej. Gdy skacząc lądujemy na ziemi kości udowe muszą wytrzymać nacisk 0,5
tony. Taka siła kruszy granit, jednak budowa kości udowych pozwala im znieść
takie uderzenie. Ich zakończenia są zbudowane jak plaster miodu. Podpórki i
luki przenoszą siłę uderzenia na solidniejszą i bardziej zwartą część środkową.
Dzięki takiej budowie kość jest wytrzymała i zarazem lekka.
Ten przykład
pomysłowości natury zainspirował pewnego inżyniera, który pracował w Paryżu pod
koniec XIX wieku. Jego marzeniem było zbudowanie najwyższej budowli na świecie.
Miał do dyspozycji żelazo - materiał najbardziej wytrzymały. Wiedział jednak,
że jeśli użyje go za dużo, konstrukcja runie pod własnym ciężarem. Wzorując się
na budowie kości udowej zastosował żelazo tylko tam, gdzie wzmacniało
konstrukcję. Ten architekt to Gustaw Eiffel, jego wieża znana jest na całym świecie.
Żeliwne elementy wieży Eiffla podobnie jak łuki i podpórki w kości udowej
przenoszą obciążenia na najbardziej wytrzymałe części konstrukcji - na jej
nogi.
W odróżnieniu od wieży Eiffla nasze kości nie stoją w miejscu. Stale są w
ruchu i muszą radzić sobie z najprzeróżniejszymi obciążeniami i uderzeniami.
Każde uderzenie wywołuje niezwykłą reakcję. Uderzenie uruchamia całą armię
mikroskopijnych maszynek do budowania kości. Pod naciskiem komórki te produkują
warstwę płynnej kości, która twardnieje wzmacniając ją. Miejsca, które nie
podlegają obciążeniom nie muszą być tak wytrzymałe. Tutaj komórki kościogubne
za pomocą kwasu solnego rozpuszczają zbędną tkankę. Komórki kości niczym ekipa
rzeźbiarzy bez przerwy modelują nasz kościec tak, aby w odpowiednich miejscach
był mocny i zarazem lekki. Te procesy zachodzą w każdym z nas. W ciągu roku
wykonujemy ok. 5 000 000 kroków, a każdy krok przyczynia się do formowania
kości. Każda akcja wywołuje reakcję. Ruch wzmacnia kościec. Przez całe życie
kształtujemy nasz niepowtarzalny kościec. Komórki kości są tak pracowite, że co
10 lat mamy całkowicie odnowiony kościec. Niezależnie od tego w jakim jesteśmy
wieku kości nigdy nie mają więcej niż 10 lat.
Szkielet uczestniczy w ruchu
i wraz ze stawami, i mięśniami tworzy układ ruchu.
W szkielecie jest
magazynowany wapień (jest to bardzo potrzebny pierwiastek do wielu procesów
życiowych m.in. przy krzepnięciu krwi). Zawartość wapnia w kościach wynosi 96%
całego wapnia w organizmie.
W kościach znajduje się szpik
kostny. W takich kościach jak udowe czy żebrowe jest to miejsce powstawania
krwinek.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz